- καταστρέφει
- καταστρέφωturn downpres ind mp 2nd sgκαταστρέφωturn downpres ind act 3rd sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
καταστρέφει
Look at other dictionaries:
-ιστής — (ΑΜ ιστής) παρεκτεταμένος τ. τής κατάλ. τής, η οποία στα μεταρρηματικά παράγωγά της δηλώνει τον δράστη μιας ενέργειας (πρβλ. ποιώ > ποιη τής, πολιτεύομαι > πολιτευ τής) από το θ. σε –ισ τού αορ. πολλών ρ. (συνήθως σε ίζω), πρβλ. ῥαίω… … Dictionary of Greek
Χίος — Νησί (841,58 τ. χλμ., 52.184 κάτ.) του Αιγαίου, που εκτείνεται παράλληλα προς τη μικρασιατική ακτή, στη χερσόνησο της Ερυθραίας, από την οποία χωρίζεται με δίαυλο πλάτους 7 χλμ. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η ομώνυμη πόλη, η X. ή Χώρα όπως την… … Dictionary of Greek
ετοιμοφθόρος — ἑτοιμοφθόρος, ον (Α) (με ενεργ σημ.) αυτός που φθείρει, που καταστρέφει εύκολα. [ΕΤΥΜΟΛ. < έτοιμος + φθόρος (< φθείρω), πρβλ. λαο φθόρος «αυτός που καταστρέφει τον λαό» ο τονισμός στην παραλήγουσα προσδίδει ενεργητική σημ. στη λέξη,… … Dictionary of Greek
ιψ — ἴψ και ἶψ, γεν. ἰπός, ὁ (Α) 1. σκουλήκι που καταστρέφει κέρατα και ξύλα 2. σκουλήκι που καταστρέφει τα αμπέλια. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. αποτελεί πιθ. μεταπλασμό τής λ. ἴξ κατά τα θρίψ, κνίψ, σκνίψ, με τις οποίες ο τ. ἶξ ομοιοκαταληκτεί] … Dictionary of Greek
καταστροφέας — ο (Α καταστροφεύς) [καταστροφή] αυτός που καταστρέφει, ο πρόξενος καταστροφής, ο εξολοθρευτής αρχ. πάπ. αυτός που καταστρέφει το δικό του έργο, αδέξιος τεχνίτης, ατζαμής … Dictionary of Greek
μικροβιοφάγος — ο αυτός που καταστρέφει τα μικρόβια με φαγοκυττάρωση 2. (μικρβλ.) ιός που καταστρέφει βακτηρίδια 3. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα μικροβιοφάγα κύτταρα τού οργανισμού που έχουν την ιδιότητα να καταστρέφουν τα μικρόβια … Dictionary of Greek
σκώρος — Όνομα που δίνεται, υπό περιορισμένη έννοια, στα μικρολεπιδόπτερα της οικογένειας των Τινεϊδών, τα οποία χαρακτηρίζονται από τις μικρές διαστάσεις, τις ξεθωριασμένες αποχρώσεις και προπάντων από την καταστρεπτική δραστηριότητα των προνυμφών τους,… … Dictionary of Greek
ψυχοφθόρος — α, ο / ψυχοφθόρος, ον, ΝΜΑ, θηλ. και ος, Ν αυτός που φθείρει, που καταστρέφει την ψυχή αρχ. αυτός που καταστρέφει την υγεία κάποιου, θανατηφόρος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ψυχή + φθόρος (< φθείρω), πρβλ. λαο φθόρος] … Dictionary of Greek
άγλωσσα — I (aglossa).Έντομα της οικογένειας των πυραλιδών, της τάξης των λεπιδοπτέρων. Είναι οι γνωστοί σκώροι, που επιφέρουν ζημιές σε διάφορα υλικά. Πρόκειται για πεταλούδες μικρού μεγέθους, που πολλές φορές βρίσκονται και μέσα στα σπίτια. Έχουν διάφορα … Dictionary of Greek
αντιβιοτικά — Οργανικέςουσίες που παράγονται από μικροοργανισμούς (μύκητες, ακτινομύκητες, σχιζομύκητες) ικανές να εμποδίζουν την ανάπτυξη των διαφόρων μικροβίων ή ακόμα και να τα σκοτώνουν. Τα α. είναι τυπικά προϊόντα δευτερογενών και μικρών μονοπατιών… … Dictionary of Greek
